Het lijf van Cordang kon kennelijk wel wat hebben, want hij fietste al zijn concurrenten uit het wiel. Uitgerekend op uithoudingsvermogen, ondanks die sigaren. De grote foto uit 1897 werd bijvoorbeeld gemaakt toen hij in Londen het 24-uursrecord met gangmaking had gebroken. Bij terugkeer in Rotterdam werd ‘Mister Tobacco’ gehuldigd in het shirt van de plaatselijke wielerclub T.H.O.R. Die afkorting stond voor ‘Tot Heil Onzer Ribbenkasten’.
Gangmakers
Mathieu Cordang begon zijn carrière als zeeman en hield daar een sterk lichaam aan over. In 1893 begon hij met wielrennen. Twee jaar later werd hij in Keulen wereldkampioen over 100 kilometer achter levende gangmaking in een tijd van 2 uur, 33 minuten, 48 seconden en 4 tiende seconde. Bij levende gangmaking reden andere fietsers voor de eigenlijke renners uit om ze op gang te trekken. De gangmakers zaten met zijn drieën, vieren of vijven op één fiets, die dan triple, quad of quint werd genoemd. Bij de wedstrijd Bordeaux-Parijs in 1897 bijvoorbeeld werd Cordang geholpen door 52 gangmakers op 25 verschillende quints en quads. Dat komt op ons misschien bizar over, maar in het wegwielrennen offeren knechten zich nog steeds één voor één op voor hun kopman.
Profwielrenner
Die wedstrijd Bordeaux-Parijs reed hij trouwens als profwielrenner. Dit type wedstrijden was alleen mogelijk dankzij sponsors. Cordang reed toen voor de Franse fietsen- en autofabriek Gladiator. Hij was één van de toprenners van zijn tijd, de fabrikanten vochten om hem. Een jaar later kon hij gaan rijden voor de Engelse fietsenfabriek Rover, die hem een jaargeld van maar liefst 20.000 gulden betaalde. Wij kennen het merk Rover nog van de personenauto’s uit later tijd.
Palmarès
Mathieu Cordang reed zijn bekendste wedstrijd zonder levende gangmakers en zelfs zonder levende tegenstanders. In 1896 versloeg hij de sneltrein Maastricht-Roermond in 1 uur en 8 minuten. En dat terwijl het traject over het spoor twee kilometer korter was dan het traject over de weg.
Hij brak records en won prijzen aan de lopende band. In zijn amateurtijd al vestigde hij een nieuw wereldrecord 1000 kilometer op de baan en werd hij wereldkampioen stayeren. Zoals gezegd brak hij in 1897 in het Londense Crystal Palace het 24-uursrecord. Hij legde in die 24 uur een afstand van 991 kilometer en 651 meter af. Twee jaar later raakte hij dit record weer kwijt, maar in 1899 veroverde hij het terug met 1030 kilometer en 110 meter. Die wedstrijd reed hij achter motorgangmaking; het record werd niet officieel erkend. ‘Mister Tobacco’ kreeg van de sportjournalisten een tweede bijnaam: ‘ReCordang’.
1900 was Cordangs laatste jaar als beroepsrenner. Op de Olympische Spelen won hij goud op de 3 kilometer. Die overwinning werd later door het IOC uit de boeken geschreven. Het was een wedstrijd voor profrenners en dat paste niet bij de Olympische gedachte. Datzelfde jaar won hij nog de Bol d’Or een Parijs, ook een 24-uurswedstrijd.
Niet vergeten
Na 1900 begon Mathieu Cordang een fietsenwinkel in Swalmen. De zaak groeide later uit tot een garagebedrijf in een opvallend gebouw aan de Rijksweg, dat er nog steeds staat. Langzaamaan werd hij als sportman vergeten. Maar rond 2010, zo’n 70 jaar na zijn dood, werd hij herontdekt door sportjournalisten. Almere kreeg in 2013 een Matieu Cordangpad – de ontbrekende h is later gecorrigeerd. En Swalmen heeft sinds 2018 een Mathieu Cordang Park met een monument voor de grote wielrenner.
Grote foto: Huldiging na Cordangs wereldrecord 24 uur met gangmaking in het shirt van de Rotterdamse wielerclub Tot Heil Onzer Ribbenkasten, 1897.