De Amerikanen hadden het plan opgevat om het Duitse bruggenhoofd bij Lerop en Vlodrop nu eindelijk op te ruimen. De Amerikanen wilden de Duitsers uit Vlodrop verdrijven om vervolgens de Roer over te steken en verder op te rukken naar Roermond. Een ander Amerikaans legeronderdeel kreeg bevel om op te rukken naar de oevers van de Roer bij Hattem. Dit zou in de praktijk niet gemakkelijk uitvoerbaar zijn.
In de vroege ochtend van 23 februari schoten de Amerikanen met alle vuurmonden die ter beschikking stonden. In de daarop volgende nachten werden er diverse patrouilles in de richting van de Linnerheide en Merum gestuurd. Luisterposten signaleerden druk Duits autoverkeer op de weg Roermond-Elmpt. Een krijgsgevangene bevestigde dat er grootschalige Duitse troepenbewegingen rond Roermond waren.
Het groene licht voor de aanval richting Lerop werd op 25 februari om 16.15 uur ontvangen.
Op 26 februari ging de aanval van de Combat Command Reserve rond 06.00 uur van start. De Duitse tegenstand was vooral op de Linnerheide en bij de sodafabriek zwaar.
Het doel was oprukken in de richting van de sodafabriek en dan verder naar Merum.
Wegversperringen en mijnenvelden vertraagden de opmars aanzienlijk. Ook de enorme prikkeldraadversperringen en de tankgracht leverden grote problemen op. De mijnenvelden langs de rijksweg van Linne in de richting Roermond werden door Amerikaanse engineers opgeruimd.
Tegen 08.00 uur bereikte men de sodafabriek. Diverse Duitsers vonden er de dood.
Colonel Wallace was allesbehalve tevreden met het optreden van zijn troepen: ‘De infanteriecommandanten faalden om optimaal voordeel te halen uit de samenwerking met tanks en artillerie. Er werden zo onnodige verliezen geleden. De samenwerking zal flink moeten verbeteren.’
Naar Amerikaanse schatting sneuvelden er op 26 februari ongeveer 90 Duitsers. Velen werden begraven in veldgraven. Aan Amerikaanse zijde vielen er 22 doden en raakten er 40 Amerikaanse soldaten gewond.
In de middag van de 27 februari werd de Combat Command Reserve van de 8 Armoured Division afgelost door soldaten van de Amerikaanse 15 Cavalry Group. In de namiddag van de 28 februari kwamen er berichten binnen dat de Duitsers zich terugtrokken uit Roermond. Verder oostelijk waren op dat moment Amerikaanse soldaten al doorgedrongen tot Etsberg. Een ander Amerikaans onderdeel wist in de namiddag Vlodrop Station te bereiken. De situatie aan Duitse zijde werd steeds onoverzichtelijker.
In Horn werden in de middag van 28 februari vanuit Roermond explosies gehoord. 28 februari. Gedurende de gehele dag blazen de Duitsers diverse gebouwen op, de waterkrachtinstallatie van de ECI en de toren van de kathedrale kerk.
Jeff Franssens schreef in zijn dagboek: ‘Plots rolt er een donderend lawaai over de stad. Dikke stofwolken spuiten als fonteinen omhoog. Het zijn duidelijk springladingen die ontploffen, maar wat blazen ze nu nog de lucht in? Tegen het middaguur verstomt het gedonder, maar de overdrijvende stofwolken belemmeren het uitzicht. De omliggende straten zijn leeg. Enkele enorme knallen doen ons wegduiken. Je ziet niets meer aan de kant van de Maasbrug. Het is één dikke stofwolk. Weer klinken enkele slagen. Het duurt geruime tijd voordat de wind erin slaagt de stofmassa uiteen te drijven. De torens van de Munsterkerk komen uit de mist te voorschijn. De kathedraaltoren is verdwenen. De trots van Roermond bestaat niet meer.’